3048 kilometer..

.. 5 landen, 17 steden, 6 dagen en een paar duizend bochten verder, en we kunnen de balans opmaken met de verschillen tussen Frankrijk en Italië. Eerst maar de overeenkomsten. In zowel Frankrijk als Italië zijn ze helemaal losgegaan met rotondes!

Onze tommie snapte er regelmatig helemaal niets van. Zonder onze tommie had het trouwens nooit goed gekomen. We hebben ook geen idee hoe wij dat vroeger op vakantie deden. De weg vinden, hotels vinden, en een route plannen. In Frankrijk zijn de vrouwen en wegen mooier. In Italië is het eten lekkerder en zijn de hotels beter. Voor de koffie moet je trouwens ook naar Italie. Maar dat hebben ze in Frankrijk ook al ontdekt.

In Italië gaat het verkeer duidelijk sneller dan in Frankrijk. In Italië heb je om de 4 kilometer minimaal een rijtje van 5 pompstations. In Frankrijk daarin tegen zit er tussen twee pompstations makkelijk 60 tot 80 kilometer. Als de reserve van onze motoren na ongeveer 200 kilometer aanspringt, dan moet je daar zeker wel rekening mee houden. Oh, en na vijf uur in de middag gaat in zowel Frankrijk als Italië alle pompstations dicht. Ook erg handig als je tot een uurtje of acht in de avond doorrijd. Maar goed, dat is een kwestie van plannen en geluk hebben.

De taal was achteraf helemaal niet zo een groot probleem. Na 4 bier spraken we vloeiend Frans en na 15 bier konden wij ook vloeiend Russisch. Ons Italiaans was in het begin een beetje roestig, maar ook dat is helemaal goed gekomen. Het eten in Frankrijk is ook geen probleem, als het maar tussen 12:00 en 14:00 of na 20:00 is. Dus toen wij om 15:00 iets wilde eten in Frankrijk, werden we aangekeken of we naar de maan wilde vliegen.

Na zo een zes dagen met mijn broer opgescheept gezeten te hebben, is het nog steeds goed tussen ons. De volgende keer gaan we wat zuidelijker in Italië, daar schijnt het allemaal toch heel anders te zijn dan in Noord Italië. Maar dat is voor de volgende keer.