Wat doen wij met zijn allen fout?

Ik begrijp iets niet, technisch gezien bestaat een crisis niet. Op de import en export van een land na veranderd de hoeveelheid geld in een land niet. Het kan wel anders verdeeld worden. Als sommige mensen meer geld door bijvoorbeeld bonussen vergaren dan gaat dat ten koste van het vermogen van andere mensen. Geld verschuift in een land, het wordt niet meer of minder. Voor het gemak laat ik inflatie even voor wat het is.

Overal om mij heen hoor ik dat bedrijven klanten en daarmee werk zoeken. Als iedereen werk zoekt is de markt dus kleiner geworden. Wat ook overeen komt met het dalende aantal arbeidsplaatsen. Maar waar is de vraag en de werkgelegenheid dan heengegaan? De overheid groeit, ieder jaar weer. De steeds kleiner wordende bedrijven moet de kosten voor een steeds groter wordende overheid opbrengen. Dat is wat wij nu met zijn allen aan het doen zijn. En jawel, omdat dat niet mogelijk is krijgen we een oplopende overheidsschuld. En onze schuld is de afgelopen jaren niet kleiner geworden. Ik ben ondernemer en geloof mij, als je weet hoeveel ik aan allerlei soorten belasting moet betalen dan zal je schrikken. Ik vraag mijzelf dan ook steeds vaker af voor wie ik nu eigenlijk aan het werk ben.

Is het misschien zo dat we in een negatieve spiraal beland zijn? De overheid moet meer uitgeven om zo de economie op peil te houden en om dat te kunnen bekostigen wordt er steeds meer belasting geïncasseerd. Dat is niet op te brengen door de bedrijven, dus die gaan failliet. En zo wordt het aantal bedrijven kleiner maar de behoefte aan meer belasting stijgt. Maar zou het zo kunnen zijn dat juist een minder uitgevende overheid en daarmee lagere belastingdruk de economie juist op gang helpt? Dan kunnen bedrijven weer winst maken en dat gaan ze dan weer aan andere bedrijven uitgeven. Natuurlijk begrijp ik dat Nederland een verzorgingsstaat is, maar wie zijn we nu eigenlijk met zijn allen aan het verzorgen?

Even iets anders, kan iemand mij trouwens vertellen wat de achterliggende gedachte is hij het feit dat een bank winst moet maken? Een bank faciliteert vraag en aanbod toch alleen. Sommige mensen willen rente ontvangen op hun spaargeld, anderen willen betalen voor de omgekeerde reden. Voilà, het concept bank. Als we dat nu eens zonder winstoogmerk doen? Was dat niet ooit de gedachte van een coörporative boerenbank, of heb ik tijdens de colleges niet zitten opletten? De kosten gaan voor de baat uit maar als je geen kosten van een bank mag maken dan gaat die baat er ook niet komen. En dat is precies waar we nu met zijn allen in zitten. Ondernemen is risico’s nemen, maar de bank neemt nul risico. Hoe kun je dan ondernemen? Ik wil best risico nemen maar mag het van de bank niet. En zo ga ik die baat natuurlijk nooit bereiken.

In het boek ‘De toekomst van werk’ staat een mooi voorstel van Martijn van der Kooij. Maak de overheid een fractie van de grote wat het nu is, een overheid met 25.000 medewerkers om de noodzakelijke dienstverlening te bieden en daarmee klaar. En zijn model klinkt niet eens vreemd. Laat de dienstverlening uitgevoerd worden door dienstverlenende ondernemers. Die werken voor hun geld, ze moeten wel en zijn niet anders gewend. En bij een drastische verlaging van de belastingdruk is de oneindige subsidiepot ook niet meer nodig. Bedrijven krijgen weer financiële mogelijkheden, mensen gaan weer werken weer voor hun geld. En als je niets hebt toe te voegen, sorteert zich dat vanzelf uit. Werk je niet omdat je gewoon lui bent, geen probleem maar dat heeft wel financiële consequenties. En voilà, dan zijn we in een positieve spiraal beland. Ik denk slechts in mogelijkheden.