Gisteren is mijn oom, de broer van mijn vader, gecremeerd. Hij is 58 jaar geworden, veel te jong voor een man als hem. Een hartstilstand is hem fataal geworden. Ad was een goede man, heeft geen gemakkelijk leven gehad en beleefde het leven zwaar. Na al die jaren had hij eindelijk de rust en de vreugde gevonden. Helaas heeft hij er niet lang van mogen genieten, maar hij heeft het wel mogen ervaren. En da’s mooi.
Het was een bijzondere man. Qua persoonlijkheid, maar ook op de manier zoals hij met de wereld worstelde. Bovenal was het een persoon die respect gaf en kreeg. Dat is alleen maar te waarderen.
Ad, jouw nieuwsgierigheid en grensverleggend denken zullen in ere gehouden worden.
De mens wikt,
God beschikt.
Dit waren de mooie en toepasselijke woorden op de kaart van zijn overlijden.
Ad, het ga je goed.
