Afgelopen weekend ben ik uitgegleden en gevallen met mijn fiets. Ik ben
toen boven op mijn linker schouder geland. Ik besefte eigenlijk hoe veel
je met je schouder en je arm doet omdat de pijn niet wegging. Op de verjaardag, waar we zondag
avond waren, wisten ze mij haarfijn de details te vertellen over een
gebroken sleutelbeen. Wat je dan allemaal niet meer kunt en hoe lang
dat zou gaan duren. Niet leuk. Hmmm… toch maar even naar eer dokter
om te controleren of het echt niet gebroken is…
Het blijkt dat mijn schoudergewricht zwaar gekneusd is, en dat er niets
gebroken is. En ik kan je wel zeggen, dat is behoorlijk pijnlijk. Met
mijn linkerarm kan ik vrijwel niets meer
doen.
Aankleden is nu een heel proces geworden, en ook een-handig eten maken
en typen is toch anders. Laat ik maar naar de dokter luisteren en veel
rust houden. Op die manier heelt het het snelst. Dus loop ik een beetje
rond met een mitella en wacht totdat mijn schouder weer hersteld is,
zoveel keuze heb ik niet.
Wat vervelend Kees, ik zal aan je denken als ik zaterdag van die berg af ski! Take care and have fun!
aaaaw… :-[ sjit happens he.. maar goed wees blij dat je arm er niet helemaal afligt