Het is eigenlijk gênant, al die mannen en vrouwen tussen de 35 en 55 jaar oud die weer hip willen zijn. Ik heb het over de babyboom- en de X-generatie die wanhopig Y probeert te zijn. Van die types die beginnen te twitteren zonder eerst de spelregels gelezen te hebben. Of die zich social media expert noemen omdat ze op overal een profiel aangemaakt hebben. Je herkent ze snel, ze komen een discussiegroep binnen denderen en beginnen direct vanuit hun vermeende maatschappelijke status te brallen. Alsof ze zojuist een vergadering zijn binnengestormd om iedereen proberen te redden van de ondergang. Van die interim-management types. Je herkent ze op straat zonder enkel probleem. Die 50’er met een cabrio in de modekleur van vorig seizoen omdat die in de aanbieding was. Deze grijze dakduif komt vol trots het overvolle terras voorbij rijden in zijn cabrio met luidschallend het nummer ‘Another one bites the dust’ van Queen uit de autoradio. Arme man.
Je begrijpt, ik heb het over de mensen die met hun tweede puberteit begonnen zijn. Een puberteit is sowieso al gênant, een tweede puberteit al helemaal. De mannen en vrouwen die met hun iPhone te pas en te onpas twitteren over non-issues en filosofische levenswijsheden al waren zij Ghandi zelf. Gewapend met hun trendy overhemd waar je tegenwoordig een heel pak voor kunt kopen zijn ze vol enthousiasme ontzettend sociaal aan het zijn.
Hé denken ze, ik word niet gehoord, laat ik harder gaan schreeuwen. Vergeet niet, dit zijn de mensen die de SPAM mail hebben uitgevonden. Nee, tweedehands puber, er wordt niet naar je geluisterd omdat je geen waarde toevoegt aan deze wereld. Egocentrisme is al een tijdje uit voor het geval je dat nog niet door hebt. In onze nieuwe wereld gaat het om authenticiteit en niet op rangen en standen. Ja, het klopt dat vrijwel niemand het interesseert dat je een titel hebt of dat je miljonair bent, mensen interesseren zich in wat je te zeggen en te geven hebt. Halen is tegenwoordig zo 2009.
Voor veel mensen is de tweede puberteit begonnen met het bijbehorende experimenteren van vallen en opstaan. Wie had ook kunnen vermoeden dat je in hetzelfde leven twee keer door de puberteit heen moest gaan. Persoonlijk kan ik mijn eerste puberteit nog goed voor de geest halen, wat een klote-weekend was dat.
