Een ideale staat

Wat is een ideale staat? Laten we als voorbeeld nemen dat het een democratie is. Dan is er de keuze tussen meerdere kleine partijen zoals in Nederland, of de keuze uit twee partijen zoals in bijvoorbeeld Amerika. Daar kun je stemmen tussen de democraten en de republikeinen. Zwart of wit zeg maar. Aan de andere, Nederlandse, kant is het de gekleurde lappendeken. Het voordeel van het midden is dat niemand eigenlijk echt zijn zin krijgt. Iedere uitkomst is altijd een compromis.

Maar is dat eigenlijk niet het hoogst haalbare? Met zo veel verschillende mensen is het het doel om de meeste mensen gelukkig te maken. Dus het modaal van de mensen. Hierdoor zijn de verschillen tussen de extremen niet zo groot. En dat levert minder spanningen in de maatschappij op. En deze spanningen in de maatschappij zijn hetgene wat alle ellende met zich mee brengt.

Kijk naar Amerika, daar kun je kiezen voor zwart of wit. En het maatschappelijke resultaat? Sommige mensen zijn heel erg rijk, en een vele zijn heel erg arm. Dit werkt de spanningen, criminaliteit en de afgunst in de hand. De voordelen zijn dat er grote economische stappen genomen kunnen worden, maar aan de andere kant zit de maatschappij wel vol spanningen.

Nu naar Nederland. Natuurlijk zijn we een lappendeken met vele verschillende politieke partijen. Op deze manier bereikt eigenlijk niemand zijn doel, en zoeken we met zijn alleen het maatschappelijk midden op. Leven en laten leven. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg, En als resultaat, hetgene waar we als Nederlander over klagen zijn eigenlijk alleen maar luxe problemen. Niemand heeft het echt echt heel erg slecht. Ok, die ½ procent uitgezonderd, maar zelfs daarvoor is hulp. Is dit niet hetgene waar je als maatschappij lekker in leeft?

Even naar de huidige politiek. Wilders en Verdonk hebben ieder ongeveer 600.000 stemmers. Dat maakt dat er in Nederland 1,2 miljoen “racisten” wonen. Aan de andere kant zijn er 1,2 miljoen moslims die massaal SP stemmen. En zo is het is balans. De balans is goed, het is alleen jammer dat het aan beide kanten aan het uiterste opgezocht wordt. Actie is reactie. Als het nu zo doorgaat dan krijgen we vanzelf een twee partijen politiek stelsel en gaan we Amerika achterna. En ik weet niet of dat zo handig is.

Europa is juist zo mooi door die verdeeldheid. Iedereen kan zijn ding doen. Natuurlijk is er een hoop discussie en de economische stappen zijn niet zo groot zoals een Amerika of China, maar aan de andere kant. Alle cultuur van de wereld, alle echt mooie dingen en kunst, alle mooie dingen van het leven en de diepgang komt wel uit europa. Daar nemen we tenminste nog de tijd om met elkaar te praten en om te kijken hoe we het eens met elkaar kunnen worden. En laten de andere in hun waarde. En daaruit kunnen de mooiste dingen komen.

Frankrijk en Italië zijn economisch niet zo welvarend zoals Amerika, maar als je door door deze landen rijdt dan stroomt de cultuur en het karakter je tegemoed. Waar het in Amerika alleen maar, welliswaar mooi, plastic is, is het hier in europa vol karakter. En maakt het uit dat de huizen de dorpen in Frankrijk en Italië de afgelopen 50 jaar nauwelijks zijn veranderd? Ik denk het juist niet. Het geeft het land inhoud.

Nog even over de democratie. Is een volk instaat om te kiezen wat goed voor het volk is? Ik denk het niet. Plato dacht, 2400 jaar geleden, ook van niet. Je kunt kiezen in hetgene wat je kunt bevatten. Snappen de ‘domme’ mensen de inzichten van ‘slimme’mensen? Hoe kunnen ze er dan voor kiezen? Ze weten helemaal niet wat ze kiezen.

Zou je Jan Marijnissen directeur van Philips maken? Zou hij in staat zijn een bedrijf van die grootte te leiden? Ik betwijfel het. En dat terwijl wel eenzelfde aantal mensen voor hem heeft gekozen als leider. Je kunt ook Jan Marijnissen vervangen door Geert Wilders afhankelijk van je politieke voorkeur. Daar gaat het nu even niet om.

Waar het om gaat is dat een land geleid moet worden door capabele mensen. En ik betwijfel ten zeerste of een democratie dat doel gaat halen. Er zijn mensen die capabel zijn om een land te leiden, maar ik denk niet dat die democratisch een kans hebben. Wellicht dat wij als land eens moeten evauleren of deze gekozen weg ook ons gezamenlijke doel gaat behalen.

  • Ad 1: spelfouten voorbehouden, ik ben niet goed in gramatica

Gepubliceerd door

Kees-Jan

It takes one to know one