Na een hevige stapavond afgelopen maandag hier in Tilburg waren mijn schoenen echt niet meer om aan te zien. All-Stars mogen er besta afgetrapt zijn, maar zodra ze naar bier en vuil gaan stinken is het mis. Dus ze zijn in de was geweest. Toerental omlaag, voorzichtig op 30 graden gewassen, en weer helemaal schoon. Maar wel nat. Dan ga je naar google, en vraag je aan google: ‘Schoenen drogen’ (Google is als een immigrant voor zijn inburgeringscurusus, steekwoorden lukt nog net). Dan blijkt Henk zijn schoenen ooit uit het raam hing in de trein.
Dat wekte mijn interesse. Zijn schrijfstijl is leuk, en wat hij schrijft is waar ik over droom. En wat ik misschien maar gewoon eens moet doen. Schrijven over die simpele dingen die je tegenkomt. Vol met spot, lof en scherp oog voor kleine dingen. Ik heb geen idee wie de beste man is, waar hij leeft, hoe oud hij is, getrouwd of vrijgezel, vuilnisman of gepensioneerd, groot of klein? Ik weet het niet. Het enige dat ik weet is dat zijn weblog leuk is om te lezen.
Want zoals hij het zelf zegt: hij is onderweg.
