De afspiegeling van de samenleving

Laat ik beginnen te zeggen dat ik geen politieke opleiding genoten heb, maar het staat mij bij dat een democratische regering een afspiegeling zou moeten zijn van de samenleving. Dit is waarop het concept democratie gebaseerd is. Anders had het een dictatuur geheten.

Vanaf de zijlijn volg ik de vorming van het nieuwe kabinet. Ik schrijf bewust het ‘nieuwe kabinet’ in plaats van ‘ons kabinet’ omdat het steeds onduidelijker voor mij wordt. Onze samenleving is gelukkig een rijk gekleurde samenleving. Deze rijke gekleurdheid houdt de nuance erin en dwingt ons de ander te begrijpen. In Amerika heb je bijvoorbeeld de keuze uit twee partijen, de democraten of de republikeinen. En dit uitgangspunt is wat mij betreft te zwart wit om een afspiegeling van een maatschappij te kunnen zijn.

Afijn, Nederland heeft gestemd en het blijkt dat de meerderheid van Nederland samen te vatten is in de PvdA, VVD en PVV. Jawel, Nederland is verdeeld. Dit verzin ik niet, dit is zo. Daarnaast bestaat er een lappendeken aan kleine partijen met een Partij voor de Dieren en de CU als hekkensluiters. Hier is niets mis mee, dit is zoals Nederland nu eenmaal democratisch gevormd is.

Nu komt het vreemde. Je zou dan logischerwijs verwachten dat de partijen in volgorde van grootte in het kabinet zitten totdat de meerderheid van 76 zetels of meer bereikt is. In ons geval de PvdA, VVD en PVV. En natuurlijk zitten die niet op 1 lijn. Het is namelijk een afspiegeling van de Nederlandse samenleving. Het is vervolgens aan de politiek om het volk het goede voorbeeld te geven hoe er met deze verschillen omgegaan wordt. Heren en dames politici, begin de onderhandeling maar, leer elkaar begrijpen en doe de democratische water bij de wijn. Dat is de reden dat zij het vak van politicus gekozen hebben. Zij hebben de benodigde vaardigheid om dit voor elkaar te krijgen.

‘De kiezer heeft het lastig gemaakt’ is wat ik lees. Nee, de kiezer heeft het niet lastig gemaakt, de kiezer heeft zijn en haar mening gegeven. En het blijkt dat dit niet is wat de huidige politieke elite uit zou komen. De kiezer heeft gekozen, dit is toch geen raketwetenschap? Nu worden er baanbrekende toeren uitgehaald om een kabinet van, hou je vast, VVD, PvdA, CDA, D66 en GroenLinks te vormen. Waarom dan ook niet niet gelijk de rest ook in het kabinet erbij zetten. De CU wil vast ook wel meepraten, ze hebben net een paar jaar kunnen oefenen. Mijn hemel, is het begrijpen van het principe van de democratie dan echt zo moeilijk? Heren en dames politici, kom eruit. De meerderheid van stemmen van de Nederlandse kiezers is bekend. Los het op! Ga om de tafel en erken de verschillen als volwassen mensen en geef ons het goede voorbeeld. Tenslotte zou de de regering de afspiegeling van onze maatschappij moeten zijn. Als de politiek er al niet uit komt, wie zou het dan moeten doen?

Gepubliceerd door

Kees-Jan

It takes one to know one

Een gedachte over “De afspiegeling van de samenleving”

  1. Hi Kees-Jan,

    Ik heb dan eindelijk een moment gevonden om jouw gedichten en verhalen ’s te lezen. Vind het erg vermakelijk! Je schrijft luchtig, maar toch krachtig genoeg zodat de boodschap overkomt. Ik vind je gedichten romantisch, of zacht.. Heb er misschien niet het juiste woord voor, haha maar ze zijn erg mooi in ieder geval! Ik denk dat dit verhaal over de politiek tot one of my personal favorites behoort, omdat er wijsheid en simplicity in zit. Daar houd ik wel van 🙂 Al met al, leuk dat je schrijft!

    Wie weet tot gauw 🙂

    Groetjes,
    Shima

Reacties zijn gesloten.