Lang geleden heb ik een time management training gekregen die mij tot op de dag van vandaag is bijgebleven. In de vergaderruimte van een Valk hotel in de buurt van Utrecht zaten we daar met 20 managers van verschillende bedrijven om ontzettend te leren wat we eigenlijk al lang hadden moeten weten.
Van de trainer kreeg iedereen een A4 voor zich waarop vier kolommen stonden. Bij dit stuk papier kwam de volgende opdracht:
1) Schrijf in de eerste kolom de activiteiten op die je in een week doet. Een aantal van deze activiteiten stonden al ingevuld. Dit waren: werken, slapen, eten, TV kijken, sporten, lezen, sociaal bezoek, etc.
2) Schrijf in de tweede kolom het aantal uur op wat je in een gemiddelde week aan de activiteit besteed. Dus het aantal uur wat je werkt, je reistijd, het aantal uur dat je slaapt, enzovoort. Het totaal van deze getallen moest uitkomen op 168. Dat is namelijk het aantal uur wat er in een week zit. Dus met wat smokkelen en schuiven had iedereen de getallen bepaald.
3) Sla kolom 3 even over.
4) Schrijf in de vierde kolom het aantal uur op wat je in een gemiddelde week zou willen besteden aan die activiteit als je de keuze zou hebben. En ook dat totaal moest weer uitkomen op 168 uur wat nu eenmaal in een week zit.
5) In kolom drie moest je tenslotte de verschillen tussen kolom twee en vier noteren. Het totaal van kolom drie met alle plus- en min-uren komt dan uit op 0. Helemaal goed, alles klopt.
En let dan nu op het springen van de lintworm: Tel het totaal van kolom 3 op zonder te letten op de plus- en min-tekens en deel dit getal door twee. Het getal wat je dan ziet staan is het aantal uur wat je iets aan het doen bent terwijl je liever iets anders had willen doen.
Tussen de 0 en 5 uur had je gelogen. Tussen de 5 en 9 uur is het positieve stress, tussen de 9 en 14 gemiddelde stress en tussen de 14 en 20 had je te maken met negatieve stress. En boven de 30 uur was het een wonder dat je hier überhaupt zat. Velen van ons hadden een getal van boven de 20 uur. De trainer vertelde ‘Besef je eigenlijk wel dat je een part-time baan iets aan het doen bent wat je helemaal niet wil’. Oef, dat was confronterend.
Het geheim is namelijk als volgt: Als je besluit iets meer te willen gaan doen zoals lezen, sporten of tijd met je geliefde doorbrengen, dan zul je tevens moeten nadenken wat je daarvoor gaat laten. Want die 168 uur in een week zijn in beton gegoten. En dit is de reden dat time management bij veel mensen fout gaat. Ze besluiten niet wat ze ervoor gaan laten.
Nou dat was niet een kwartje, maar een rijksdaalder die er toen bij mij viel. Ik wilde graag gaan lezen en meer sporten en mijn winst had ik snel gevonden: Stoppen met TV kijken. Dat leverde mij ineens ontzettend veel tijd op om te doen wat mij wel gelukkig maakt. Jaren later heb ik nog eens geprobeerd TV te kijken maar dat is niet zo goed bevallen.
Als je iets meer wilt gaan doen, bepaal dan ook wat je ervoor laat. En je zult zien, dan lukt het ineens wel. Sommige management trainingen bleken dus achteraf wel handig te zijn.
Like!!
Ik ben volledig gestopt met het kijken naar “live” TV, ik kijk vrijwel alles via een HDD recorder en start met kijken gerust een half uur tot 3 kwartier nadat het programma begonnen is. Reclameblokken kun je in dit geval doorzappen binnen een paar secondes maar dan nog is het soms erg hinderlijk. Ik stap dan even over de onzin heen die in de bovenhoeken geprojecteerd wordt. Een bioscoopervaring is televisiekijken al lang niet meer op deze manier dus ik beperk het tot een minimum. De reclames werken bij mij averechts…
Het verhaal staat als een huis en klopt ook helemaal.
Bij mij verscheen er destijds een “doos met tijd” op tafel, die eindigde
met hetzelfde staatje.
Maar…
Wat versta je dan onder TV kijken?
Op de bank hangen en “doelloos kijken”?
Op de bank hangen en kijken naar iets wat je nog wel wil zien, zoals een goed gehypte tv-serie (Breaking Bad, Dexter, Game of Thrones, Homeland)?
Of kijk je echt nergens meer naar…
Ik kijk wel series en films, maar die heb ik gedownload en kijk ik vervolgens wanneer het mij uit komt. En ja, Californication en Dexter zijn mijn favorieten.