Vorige week zijn we naar de bioscoop geweest. De film ‘2012‘ schijnt zo’n visueel spektakel te zijn dat het een goede reden is om weer eens naar de bioscoop te gaan. Dus wij in de auto naar Pathé de Kuip in Rotterdam. We hadden kaarten gereserveerd en die moeten een half uur voor de aanvang opgehaald worden. Het is even geleden dat ik bij deze bioscoop geweest was en ik was dan ook verbaast dat het gebied inmiddels omgetoverd is tot een volledig uitgaansgebied. En waar we niet op gerekend hadden, met de bijbehorende drukte. Na ongeveer 3 seconden hadden we door dat het vinden van een parkeerplaats niet eenvoudig zou zijn. Mijn vriendin sprong voor de deur van de bioscoop uit de auto om onze plaatsen veilig te stellen. Zo te zien was dit niet ongebruikelijk omdat voor de ingang van de bioscoop een soort laad/los zone voor auto’s was ingericht voor mensen die in en uit auto’s springen.
Met mijn grenzeloze optimisme reed ik vervolgens het grote parkeerterrein op. Mijn ervaring is dat er altijd wel ergens een plekje vrij is en dat ik mij daar nooit druk over hoef te maken. Behalve deze avond dus. Het bleek dat Feyenoord die avond ook speelde en dat leidde tot een overbevolking van de parkeerplaats. Nadat ik twee keer het hele terrein rond gereden was en inmiddels ruim vijftien andere auto’s had geteld die ook op zoek waren naar de niet bestaande vrije parkeerplaats, zag ik op een hoek een Q7 keurig op de stoep staan. Deze stond op een plek waarbij niemand gehinderd werd en als je vlug keek was het net alsof deze plek bij de naastgelegen parkeerplaatsen behoorde. Naast deze uit de hand gelopen auto was nog een plekje vrij dus ik besloot dat het een parkeerplekje was. Nadat ik een kaartje gekocht had wandelde ik tevreden naar de bioscoop.
Binnen gekomen gaven we de kaartje af aan de controleur. Het eerste wat er toen door mij heen ging is dat we in het verkeerde gebouw zaten. We waren zojuist een supermarkt binnen gelopen. Misschien is dit normaal voor mensen die met enige regelmaat naar de film gaan maar onze monden vielen open. Stellingen vol eten en drinkwaren en dat voor tientallen meters lang. Links, rechts en met grote ronde verlichtte stellages in het midden was alles uiteen gestald. Hou het beeld van een supermarkt voor je en dat komt het best hiermee overeen. Sfeervol verlicht met TL-balken en voorzien van een teveel aan keuzen. Zakken chips in supermarkt formaat, bakken popcorn tot 4 liter groot, frisdrank in literflessen, Redbull in blikken van een halve liter, M&M’s in zakken van een kilo, ijs per halve liter. Mijn hemel, je hebt bijna een winkelwagentje nodig. En aan het einde van deze supermarkt stonden vier kassa’s naast elkaar. Ik geloof dat ze nog voorzien waren van een transportbandje ook. Wij voelde ons bijna schuldig dat we niets gekocht hadden. Je moest ook verklaren dat je niets gekocht had. De wereld op zijn kop. Ja sorry, wij hebben vanavond gewoon gegeten, mogen we er nu door?
In de bioscoop zelf is er ook een modernisering doorgevoerd. De stoelen zijn een stuk breder geworden maar wellicht is dat meer een noodzakelijk iets dan dat het een andere reden heeft. Vooraan de stoelen zitten gigantische bekerhouders. We keken ernaar en zeiden stilletjes tegen elkaar dat je vroeger toch helemaal niet mocht eten en drinken in de bioscoop. De armleuningen zijn ook twee keer zo breed geworden en dat is wel een verademing. De stilzwijgende strijd van drie uur om de armleuning met je anonieme buurman hoeft dus niet meer gevoerd te worden.
Afijn, na ongeveer 20 minuten genoten te hebben van de uiteenlopende reclames begon de film. Jawel, het is inderdaad absoluut een visueel spektakel en eigenlijk dacht ik dat ik naar ‘The Day After Tomorrow – part 2’ zat te kijken. Dat had zo maar gekund. De visuele effecten zijn erg indrukwekkend en zeker een goed idee om deze in de bios te bekijken. Natuurlijk is het gemaakt door Amerikanen dus redden voor de zoveelste keer zij de wereld van de ondergang en voor het gemak wordt de mensheid in zijn geheel ook gered. Natuurlijk komen de erg voorspellende romantische scènes voorbij, maar goed, daar kun je zeker met een glimlach van genieten. Het doel van de film is vermaak en dat is zeker gelukt.
Na drie uur mag je de zaal weer verlaten. We hebben nooit geweten dat het zo ontzettend veel moeite is om hetgeen wat je mee naar binnen neemt ook weer mee naar buiten te nemen. Waarschijnlijk heeft de bioscoop mini-bulldozers om de zaal weer schoon te krijgen. Buiten gekomen in het winterse weer keken we om ons heen. Direct naast de bioscoop is de Kentucy Fried Chicken gevestigd. Voor als je honger hebt gekregen denk ik dan. Daarnaast zit een shoarma zaak gevolgd door een cafe. En daarnaast zit een fitness centrum. Een leuke combinatie vonden wij.
Nadat we het immense parkeerterrein overgelopen waren kwamen we bij de auto aan. Van verre kon ik het al zien. Dat papiertje onder de ruitenwisser was geen reclame. Als afsluiter van de avond hebben we een parkeerboete gekregen van €60,-. Niet leuk. Kijk, als er een alternatief geweest zou zijn, als we inderdaad het verkeer hadden gehinderd of de voetgangers, dan had ik er enig begrip voor kunnen opbrengen. Maar nee, niets van dit alles. Het feit dat ik gewoon een parkeerkaart gekocht had mocht ook niet baten. Natuurlijk ga ik bezwaar indienen. Al was het alleen al voor het verwerkingsproces. Ja, wij willen graag een avondje uit, maar ik denk dat we nog even moeten wennen aan alle andere dingen waar je dan ook rekening mee moet houden. Maar de film was leuk, ik zou zeggen, genieten ervan en overweg de trein.
