De weg naar eeuwige, versteende roem

Als je de dertig bent gepasseerd, komt er een moment in je leven dat je stil staat bij de dood. En kom je er achter dat onsterfelijkheid tijdens het leven niet haalbaar is, dan is een toekomstige carriere als fossiel te overwegen. Wie wil dat zijn versteende resten over een paar miljoen jaar in een museum pronken, moet wel voorzorgsmaatregelen nemen.

Hoe word ik een fossiel?

‘Ik zou zeggen: verdrinken in de Zwarte Zee. Dan heb je een aardige kans dat je lichaam een fossiel wordt. Voorwaarde is wel dat je snel naar de bodem zakt, want anders vreten aaseters je half op. Misschien kun je jezelf beter verzwaren met lood of gewoon een bak cement aan je voeten hangen. Dan voorkom je meteen dat je gaat drijven wanneer, vanwege ontbinding, gasvorming in je lichaam optreedt.’ Waarom de Zwarte Zee? Omdat daar amper zuurstof is, duurt het lekker lang voordat vlees verrot. Hoe langer hoe beter, want om goed te forsiliseren, moet een lijk, met alle spieren en vezels, helemaal bedolven raken onder zand en andere bezinksels. ‘Het moet fijnkorrelig materiaal zijn, dat in elke huidplooi kan neerdalen, zodat later alle details in het fossiel zichtbaar zijn.’

Mooie fossielen zie je vaak in kalksteen en kalk vind je vooral op de zee bodem. Het ontstaat vooral uit skeletten van miljarden foraminiferen, eencelligen die in het water leven. Na hun dood zakken de kalkrijke skeletjes naar beneden en vormen ze het bezinksel dat nodig is voor een fossiel. Het kan vervolgens nog wel tientallen jaren duren voordat je lichaam volledig bedolven is onder een laag kalkskeletten en zand. Vanaf dat moment zal het rottingsproces nog verder vertragen. Dat komt goed uit, want voor je een fossiel kunt worden, moeten nog veel meer kilo’s bezinksel op je neerdalen. Die moeten in de loop van honderdduizend jaren de druk opvoeren, tot die groot genoeg is om de losse zand- en kalkkorrels als het ware aan elkaar te lijmen. Het bezinksel is dan versteend en fixeert de vorm van het lichaam dat erin opgesloten zit.

Maar ook dan ben je nog niet klaar om in een museum gezet te worden. Eerst moeten nog de weke delen vergaan. Dat zal op den duur ook zeker gebeuren, want geen enkel stukje huid of spier weerstaat de tand des tijds. Uiteindelijk valt al het vlees ten prooi aan bacterien of andere opruimers van de natuur. Er is natuurlijk ook een mogelijkheid om bevroren op de zeebodem in Siberie te gaan liggen, maar dan ga je zeker geen miljoenen jaren mee. Op een dag gaat het dooien en dan verga je als nog.

Geen goed plan dus deze laatste optie! 

Wie niet wil verdrinken en toch een fossiel wil worden, moet bij een actieve vulkaan gaan wonen. Als die uitbarst en de omgeving met as en lava bedekt, wordt je lichaam meteen luchtdicht afgedekt. Het enige nadeel dat ik kan verzinnen is wel dat vulkaan uitbarstingen vaak samengaan met aardbevingen, die ondergrondse fossieln aan gruwelementen schokken.

Goed het is dus wel duidelijk dat een goed fossiel worden zeker mogelijk is. Wel is het erg belangrijk dat je skelet in een top conditie is. Om dit te realiseren heb ik een top vijf samengesteld, nl.:

1. Poets je tanden. Kiezen  zijn vaak het laatste deel van een lichaam dat vergaat. Ze zijn harder dan de beste vulling. 2. Word geen ruimtevaarder. Gewichteloosheid is funest voor het skelet. 3. Drink melk & zoek de zon op. Melk gaat botontkalking tegen en zonlicht maakt vitamine D aan: de calcium opname in de botten stijgt. 4. Doe aan sport. Sterke spieren zorgen voor stevige botten. 5. Sterf jong. Botontkalking neemt toe naar mate je ouder wordt.

Meer informatie kun je vinden op: http://www.geokring.nl http://www.naturalis.nl  http://www.museon.nl etc…