Een jaar zonder Facebook

Inmiddels ben ik een jaar verder zonder Facebook. 31 december 2014 heb ik mijn account verwijderd en dat voelde eerlijk gezegd bevrijdend. Bevrijdend omdat ik merkte dat Facebook meer en meer beslag op mij begon te leggen. Geen idee hoe vaak ik per dag Facebook ‘checkte’, maar het was vaak. Ik durfde het niet eens te turven omdat ik het idee had dat het te confronterend zou zijn.

In 2014 kwam Facebook ook met Messenger uit. Nadat ik mij wat verdiepte in deze app kon ik het in het begin niet geloven. Dit kon niet waar zijn. Niet alleen worden al je foto’s geupload en draag je het eigendomsrecht aan Facebook over. Ook al je geïnstalleerde apps en jouw gebruik van die apps wordt naar Facebook verzonden. Daarnaast worden mobiele netwerken, je contactpersonen en vrijwel al het overige op je mobiele telefoon hebt staan geïnventariseerd en verzonden naar Facebook. Met het installeren van Facebook messenger heb je Facebook tevens toestemming gegeven om je microfoon en je camera’s aan- en uit te zetten zonder jou daarvan op de hoogte te stellen. En onnodig om te melden dat tevens continue je locatie aan Facebook doorgegeven wordt. En dit alles vond en vind ik te ver gaan. Hiermee heeft Facebook voor mij een grens gepasseerd. Nu weet ik wel dat ik Whatsapp gebruik wat ook van Facebook is, maar helaas kan ik nog niet zonder. Mijn inner circle zit op Telegram en dat vind ik fijn, nu de rest van de wereld nog.

De combinatie hiervan heeft mij iets meer dan een jaar geleden doen besluiten om Facebook te verlaten. Ik merkte dat de perfecte levens van al die andere mensen mij van tijd tot tijd wat neerslachtig maakte. Terwijl ik rationeel wist hoe het echt zat met deze mensen en ze het alleen de hoogtepunten deelden met de buitenwereld. Maar ondanks dat rationele besef werd ik er niet gelukkiger van, dus dan maar niets. En het is heerlijk. Als ik in het afgelopen jaar iemand sprak, kon ik oprecht vragen hoe het was en of er nog wat gebeurd was. En dat heeft tot mooie gesprekken met oprechte interesse geleid.

Een bijkomend voordeel is dat je direct verlost bent van mensen waar je eigenlijk toch al niets mee had. Mensen die je eigenlijk al lang uit je vriendenlijst had willen gooien, maar geen zin had in het gedoe. Mis ik wat? Jawel. Ik volgde een paar Facebookpagina’s die leuke dingen deelde. Maar dat was eigenlijk een repost van hun eigen website. Dus met Feedly heb ik deze RSS-feeds bij elkaar gezet en zo mijn ‘eigen’ Facebook feed van leuke posts opnieuw gemaakt. Wel de leuke info, niet de onzin.

Een jaar later kan ik zeggen dat het mij vooral rust heeft gegeven. En het feit dat ik niet tig keer per dag geconfronteerd wordt met het kunstmatige perfecte leven van anderen. Dat laatste heeft voor mij geleid tot een reëler beeld van de wereld. Ik heb daarnaast ook meer tijd gekregen. Stiekem kost Facebook best veel tijd en energie in de vorm van aandacht. Dat kan ik nu voor andere dingen gebruiken. Ik kan mij nu beter concentreren en laat mij minder gemakkelijk meeslepen in de ‘verontwaardigingen’ die te kust en te keur op Facebook gezet worden. Waar iedereen het dan vervolgens mee eens is om daarna ongewijzigd met met zijn/haar leven verder te gaan.

Het is niet zo dat ik helemaal geen Social Media meer heb, Twitter en Instagram zijn overgebleven. En zoals ik het nu ingericht heb past dat beter bij mijn leven. Langzamer leven en oprecht geïnteresseerd zijn in de mensen die mij dierbaar zijn. En de persoonlijke gesprekken met mensen geven mij veel meer plezier dat het obsessief checken van Facebook. Ieder het zijne natuurlijk, ik ben er gewoon achter gekomen dat dit beter mij mij past. En dat voelt goed.

PS: Vind je eigen waarheid over de Facebook Messenger app

Gepubliceerd door

Kees-Jan

It takes one to know one