De weg naar eeuwige, versteende roem

Als je de dertig bent gepasseerd, komt er een moment in je leven dat je stil staat bij de dood. En kom je er achter dat onsterfelijkheid tijdens het leven niet haalbaar is, dan is een toekomstige carriere als fossiel te overwegen. Wie wil dat zijn versteende resten over een paar miljoen jaar in een museum pronken, moet wel voorzorgsmaatregelen nemen.

Hoe word ik een fossiel?

‘Ik zou zeggen: verdrinken in de Zwarte Zee. Dan heb je een aardige kans dat je lichaam een fossiel wordt. Voorwaarde is wel dat je snel naar de bodem zakt, want anders vreten aaseters je half op. Misschien kun je jezelf beter verzwaren met lood of gewoon een bak cement aan je voeten hangen. Dan voorkom je meteen dat je gaat drijven wanneer, vanwege ontbinding, gasvorming in je lichaam optreedt.’ Waarom de Zwarte Zee? Omdat daar amper zuurstof is, duurt het lekker lang voordat vlees verrot. Hoe langer hoe beter, want om goed te forsiliseren, moet een lijk, met alle spieren en vezels, helemaal bedolven raken onder zand en andere bezinksels. ‘Het moet fijnkorrelig materiaal zijn, dat in elke huidplooi kan neerdalen, zodat later alle details in het fossiel zichtbaar zijn.’

Mooie fossielen zie je vaak in kalksteen en kalk vind je vooral op de zee bodem. Het ontstaat vooral uit skeletten van miljarden foraminiferen, eencelligen die in het water leven. Na hun dood zakken de kalkrijke skeletjes naar beneden en vormen ze het bezinksel dat nodig is voor een fossiel. Het kan vervolgens nog wel tientallen jaren duren voordat je lichaam volledig bedolven is onder een laag kalkskeletten en zand. Vanaf dat moment zal het rottingsproces nog verder vertragen. Dat komt goed uit, want voor je een fossiel kunt worden, moeten nog veel meer kilo’s bezinksel op je neerdalen. Die moeten in de loop van honderdduizend jaren de druk opvoeren, tot die groot genoeg is om de losse zand- en kalkkorrels als het ware aan elkaar te lijmen. Het bezinksel is dan versteend en fixeert de vorm van het lichaam dat erin opgesloten zit.

Maar ook dan ben je nog niet klaar om in een museum gezet te worden. Eerst moeten nog de weke delen vergaan. Dat zal op den duur ook zeker gebeuren, want geen enkel stukje huid of spier weerstaat de tand des tijds. Uiteindelijk valt al het vlees ten prooi aan bacterien of andere opruimers van de natuur. Er is natuurlijk ook een mogelijkheid om bevroren op de zeebodem in Siberie te gaan liggen, maar dan ga je zeker geen miljoenen jaren mee. Op een dag gaat het dooien en dan verga je als nog.

Geen goed plan dus deze laatste optie! 

Wie niet wil verdrinken en toch een fossiel wil worden, moet bij een actieve vulkaan gaan wonen. Als die uitbarst en de omgeving met as en lava bedekt, wordt je lichaam meteen luchtdicht afgedekt. Het enige nadeel dat ik kan verzinnen is wel dat vulkaan uitbarstingen vaak samengaan met aardbevingen, die ondergrondse fossieln aan gruwelementen schokken.

Goed het is dus wel duidelijk dat een goed fossiel worden zeker mogelijk is. Wel is het erg belangrijk dat je skelet in een top conditie is. Om dit te realiseren heb ik een top vijf samengesteld, nl.:

1. Poets je tanden. Kiezen  zijn vaak het laatste deel van een lichaam dat vergaat. Ze zijn harder dan de beste vulling. 2. Word geen ruimtevaarder. Gewichteloosheid is funest voor het skelet. 3. Drink melk & zoek de zon op. Melk gaat botontkalking tegen en zonlicht maakt vitamine D aan: de calcium opname in de botten stijgt. 4. Doe aan sport. Sterke spieren zorgen voor stevige botten. 5. Sterf jong. Botontkalking neemt toe naar mate je ouder wordt.

Meer informatie kun je vinden op: http://www.geokring.nl http://www.naturalis.nl  http://www.museon.nl etc…

Bewezen: 24 januari is een rotdag

LONDEN – Wie maandagochtend 24 januari met het verkeerde been uit bed stapte, bovenop

de kat, een lege koelkast aantrof en na een echtelijke ruzie in een

kilometerslange file belandde en door autopech veel te laat op het werk

verscheen: het staat wetenschappelijk vast dat 24 januari de akeligste dag

van het jaar is.

De Britse krant The Guardian publiceerde maandag, op de bewuste ‘rampendag’,

een wetenschappelijk onderzoekje. Cliff Arnall van de Cardiff University

heeft namelijk via een ingewikkelde formule vastgesteld dat 24 januari

absoluut de deprimerendste dag van het jaar is.

(telegraaf.nl)

Aaahhh…. dat is het dus. En ik maar denken dat het aan mij lag. Ok, gewoon morgen dus nog een keer proberen.

Piloten en Techniekers

Na elke vlucht vult de piloot een formulier in, waarmee hij de monteur

vertelt welke problemen of afwijkingen hij tijdens de vlucht ondervond,

en welke reparaties of bijstellingen nodig zijn. De monteur leest het

probleem en vult op het onderste deel van het formulier in welke actie

of corrigerende maatregel heeft plaatsgevonden.

De piloot neemt het formulier voor de volgende vlucht door.

 Zeg nooit dat monteurs en techneuten geen gevoel voor humor hebben.

Hier volgt een bloemlezing van de bijgehouden onderhoudsklachten en

-problemen, aangedragen door de KLM piloten en de oplossingen

opgeschreven door de monteurs

 

P = Probleem zoals verwoord door de piloot,

O = Oplossing en de actie van de monteur.

 

P : De band van het linker binnenwiel is bijna aan vervanging toe.

O : De band van het linker binnenwiel bijna vervangen.

 

P : Test vlucht OK, behalve het automatisch landingssysteem, is erg ruw.

O : Automatisch landingssysteem is op dit vliegtuig niet ge

De postbode

Een postbode loopt zijn laatste ronde, want hij

gaat met pensioen. De buurt heeft afgesproken dat iedereen hem een kado

geeft als afscheid. De postbode krijgt het ene mooie kado na het

andere. Bij het laatste huis doet een heel mooi blondje open.

Ze trekt

hem naar binnen, naar de slaapkamer, op het bed en geeft hem een beurt.

De postbode vind dit toch wel het allermooiste kado en het word nog

gekker als hij beneden komt, want daar staat een enorm luxe

champagneontbijt voor hem klaar. Als hij uitgegeten is, bedankt hij het

blondje uitvoerig voor de aangename verrassing en zij zegt dat er nog

De herder

Een herder hoedt zijn kudde schapen op een veld ver en verlaten als hij

een blinkend nieuwe BMW 645 cabrio in een stofwolk ziet naderen.

De bestuurder, een man elegant gekleed in een pak van Versace schoenen

van Gucci, een bril van Ray Ban en een stropdas van Yves Saint Laurent,

stopt en leunt uit het raam.

“Als ik jou precies vertel hoeveel schapen jij hebt, krijg ik er dan eentje van je?”, vraagt hij aan de herder.

De herder kijkt de yup aan en zegt: “ok, waarom niet”.

De yup trekt onmiddellijk zijn laptop van Dell op schoot en verbindt

deze  via bluetooth met zijn mobieltje van KPN. Hij maakt een gprs

verbinding met internet, surft naar een website van NASA  en

selecteert een navigatie systeem om zijn exacte positie te bepalen. Hij

stuurt vervolgens de data naar een andere satelliet van NASA, die

het  hele gebied scant en hem een ultra scherpe foto stuurt.

De yup opent Adobe Photoshop en stuurt de foto naar een laboratorium

in  Hamburg dat hem na enkele seconden een E-mail stuurt op zijn

Palm Pilot met de bevestiging dat de foto is bewerkt en opgeslagen. Via

een ODBC connectie maakt hij verbinding met een MS-SQL database en

in  een sheet van Excel met honderden ingewikkelde formules laadt

hij alle data via de E-mail van zijn Blackberry.

Na enkele minuten genereert het programma een antwoord van 150 pagina’s

in kleur en de yup drukt deze af op zijn mini HP laserjet.

Hij kijkt de herder aan en zegt: “je hebt exact 1586 schapen”. “Dat

klopt”, zegt de herder, “je mag dus een schaap uitzoeken”. De yup stapt

uit, zoekt een dier uit en doet hem in zijn achterbak.

Dan zegt de herder: “he, als ik jouw beroep raad, geef je dan m’n dier terug?” De yup denkt even na en zegt: “ok, waarom niet”

De herder zegt: “je bent een manager”. “Ongelooflijk”, zegt de yup, “hoe weet je dat”.

“Da’s niet zo moeilijk”, zegt de herder, “je verschijnt terwijl

niemand  daarom gevraagd heeft, je stelt een vraag waar niemand op

zit te wachten en  je wilt betaald worden voor het antwoord,

terwijl ik dat antwoord al weet. Bovendien begrijp je geen flikker van

mijn werk. Dus geef mijn hond terug”.