Terwijl ik in bed lag
Met kleren nog aan
Besefte ik dat ik
Eigenlijk
Droog ondergoed moest hebben
Dat heb ik niet gepakt
Ik ben blijven liggen
De regen droop uit mijn haar
Vermengde zich
Met grote tranen
Onherkenbaar
En
Onafscheidelijk
Een beetje zoals wij
Een klein beetje maar
Na een interne customer service training kregen alle medewerkers de vraag om iets te bedenken waarmee ze hun klanten een speciale herinnering mee kunnen geven zodat ze terugkomen. Een maand later werd de trainer gebeld door een inpakker met de naam Johnny. Vol trots vertelde hij dat hij Down syndroom heeft en dat hij de opdracht leuk vond. Maar eerst dacht hij dat hij niets speciaals voor zijn klanten zou kunnen doen. “Tenslotte, ik ben maar een inpakker…” zei Johnny. Toen kreeg hij een idee: elke avond bij thuiskomst verzon Johnny een ‘thought for the day’ die hij op kleine kaartjes uitprintte op de computer, geholpen door zijn vader. Als hij geen mooie ‘thought for the day’ kon vinden, bedacht hij er zelf een. Na het inpakken van de boodschappen stopte Johnny een kaartje in de tas en bedankte hij de klant voor zijn aankopen.
Een week later merkte de shopmanager dat de rij bij Johnny’s kassa 3x langer was dan andere kassa’s. Simpelweg omdat deze klanten de ‘thought for the day’ wilden hebben. Daarnaast kwamen klanten niet meer wekelijks, maar zelfs dagelijks naar de supermarkt om het kaartje te ontvangen. Het idee werd overgenomen door collega’s, die bijvoorbeeld een geknakte bloem aan een klant gaven. De omzet van de supermarkt steeg en steeg, puur omdat de medewerkers een speciale herinnering meegeven aan hun klanten. En het begon bij Johnny.
Ok het is definitief: ze zijn doorgeslagen bij Microsoft.
Zoals Carsten twitterde: ‘plat geslagen blijft het echt gewoon tekstjes tikken”
Gister maakte ik een post met als titel ‘een vrolijke noot’. Ik kon toen niet weten wat er vandaag zou gebeuren.
Ik wil niet de moraalridder uithangen, er verder weinig woorden aan vuil maken. Voor nieuws, updates en achtergronden moet je niet hier zijn. Het enige doel dat ik heb met deze post is zorgen dat bovenaan diepstraten.net niet lange een vrolijke noot prijkt. Dus bij deze.
Ik vind het tijd voor een vrolijk deuntje, gewoon omdat het kan.
Neem voor je: zomer, fiets, wind door je haren, gitaar, Tilburgse zanger (de nieuwe Guus Meeuwis).
Er heeft een man,
Een steen neergelegd
Op het graf,
Van een onbekende.
Niemand kent de onbekende man,
Noch denkt er iemand aan de dode.
De man
Zall eerst worden vergeten.
Toch hoopt hij
Dat er ooit,
Aan zijn graf,
Een man zal staan.
Dat die man dan een steen neerlegt,
Voor iemand die hij nooit heeft gekend.
Opdat ook de onbekenden,
Niet worden vergeten.
Gelukkig hebben we YouTube. Heel soms kom je tussen alles wat er leeft op onze wereld een juweeltje tegen. Een jaar geleden was ik helemaal van slag door de auditie van Paul Potts. Dat filmpje heb ik inmiddels vaak gezien en iedere keer weer ontroert het mij. Zijn CD staat in mijn lijst van beste CD’s ooit. Maar helaas, sommige dingen komen nu eenmaal nooit meer terug. Dat maakt je mee en het blijft voltooid verleden tijd. Een auditie zoals die van Paul Potts is daar een voorbeeld van. Dat is een once-in-a-lifetime experience. Maar net als je denkt dat iets nooit meer gaat gebeuren, komt ineens Susan Boyle voorbij. Ik zou zeggen, ga rustig zitten en laat het je overkomen. Sommige dingen gaan op herhaling.
Britains Got Talent 2009 Susan Boyle 47 Year Old Singer
Update: Mijn vriendin L keek ernaar en zegt doodleuk: “De reden waarom het zo mooi klinkt is omdat ze er zo uit ziet, niet omdat het wereldklasse is. Zo goed is ze nu ook weer niet.” Ok, na het stukje een paar keer geluisterd te hebben waarvan een keer met de ogen dicht, moet ik toegeven dat dit absoluut gezien niet tot de wereldtop behoort. Daar heeft L wel gelijk in. Niet dat het slecht is, maar het hangt af van waarmee je het vergelijkt. Desalnieteplus vind ik dit wel gewoon mooi en voor mij is het werelds genoeg.
Kamer tegen opmars Engels op universiteit
Den Haag, 8 april. De fracties van CDA, SP en PVV, samen de helft van de Tweede Kamer, zijn kritisch over de ‘verengelsing’ van het hoger onderwijs. Dat bleek vanochtend in een Kamerdebat over vreemde talen in het onderwijs.
Het CDA heeft begrip voor Engelstalige masters (het tweede, gespecialiseerde deel van een studie) op technische of landbouwuniversiteiten, maar vraagt zich af of „masteropleidingen Nederlands recht ook in het Engels moeten”. De SP is „niet enthousiast” over het fenomeen dat studenten soms geen Nederlandstalige master meer kunnen kiezen. De PVV vreest dat het Nederlands in het hoger onderwijs „verwordt tot een boerendialect”. (nrc.nl)
De gemiddelde Nederlandse student is niet in staat fatsoenlijk Nederlands te schrijven. Mijn recht om dit te stellen is het feit dat ik de afgelopen zes jaar student ben geweest . Tijdens mijn HBO en mijn WO studie zijn mijn wenkbrauwen regelmatig in de stress geschoten bij het zien van werk van mijn medestudenten. Een verplichte les Nederlands op zowel het HBO als op het WO is mijns inziens geen overbodige luxe.
Toen ik 20 jaar geleden (ja ik word oud..) begon met bloed geven had ik daarvoor puur egoïstische motieven. Ik was jong en vrijgezel en het besef van de ernst van de ziekte aids begon langzaamaan door te dringen in mijn kringen. Ik weet niet hoe het nu is, maar toentertijd kostte een aidstest een vermogen. In de loop van de jaren ben ik maatschappelijk wat bewuster geworden en ik geef nu bloed omdat ik besef hoe belangrijk dit kan zijn voor een ander. Door verhuizingen heb ik in Amsterdam, Alkmaar, Noordwijk en nu in Vlaardingen bloed gegeven. Het bloed geven zelf is inmiddels een handeling geworden waar ik mijn hand niet meer voor omdraai en de thee en koekjes na afloop zijn zaken waar ik me op verheug. Het is wonderbaarlijk hoe snel je zonder de halve liter bloed kunt die je net hebt weggegeven.
Vorige week ontving ik een brief van de bloedbank in Vlaardingen waarin opgeroepen werd tot werving van nieuwe donoren omdat hier een tekort aan is.
En dus vraag ik je hierbij eens goed te bedenken wanneer jij voor het laatst iets voor een ander hebt gedaan zonder daar zelf beter van te worden en je aan te melden bij de bloedbank in jouw omgeving.
Geef, omdat het kan!
http://www.sanquin.nl/
Jawel, ik ben ook gezwicht. Vele mensen hebben weken lang op mij ingepraat dat het hoog tijd was dat ik aan de twitter ging. Ja ja ja… nou ok dan, geen idee of het wat is, maar daar gaan we dan.
Kees-Jan is aan de twitter: http://twitter.com/diepstraten
Net zoals Carsten en Dennis trouwens.
Laat dat web 2.0 gevoel me nu maar helemaal overvallen, ik ben er klaar voor!