Kees-Jan Diepstraten

<frustratie modus aan>

or·ga·ni·sa·tie (de ~ (v.), ~s)
1 het organiseren
2 wijze waarop iets is georganiseerd => inrichting, ordening, organisme
3 groep personen met een bepaald doel of een bepaalde functie

GOED, afgelopen weekend heb ik dus tientallen pagina’s gelezen over waarom het bovenstaande niet klopt. Er zijn diverse omschrijvingen de revue gepasseerd en bij elk van deze beschrijvingen wordt uitgebreid vertelt waarom al deze omschrijvingen niet kloppen. Dat is niet erg, maar na ongeveer 42 pagina’s academische hoogdravende taal begint het toch wel een beetje te vervelend te worden. Dan worden de onderwerpen zoals “Wat is werkelijkheid?” aangehaald. Heu? Dat hoort toch bij filosofie? “Als je het niet kunt beschrijven, bestaat het dan wel?” *zucht* Moeilijk doen om het moeilijk doen denk ik dan.

Omdat ik stiekem toch een beetje eigenwijs ben volgt hierbij mijn omschrijving van een organisatie. (Dit past overigens niet in de Van Dale)

Omschrijving Organisatie (by Kees)

Inleiding
Als iets, bijvoorbeeld een organisatie, bestaat uit meerdere elementen die voortdurend individueel veranderen, bestaat het dan wel? Het bestaat ontegenzeggelijk want we hebben er iedere dag mee te maken, maar is het ook te beschrijven? Niet als je als doel hebt om het onderwerp te kaderen. Iemand zal dan altijd een uitzondering, tegenstrijdigheid of tegenstelling weten te vinden (vooral academici dus). Deze onmogelijkheid is namelijk het logische gevolg van de aard van deze verzameling elementen. Deze elementen hebben individueel verschillende variabelen die continue in waarde en prioriteit veranderen. In het gunstigste geval is er dus een moment in de tijd te beschrijven als er voldoende feiten voor de wenselijke beschrijving voorhanden zijn.

Je vind dit een lastige alinea? Nou, dan heb ik nog wel ander leesvoer voor je waarvan je wenkbrauwen helemaal in de stress schieten! Maar dat ter zijde, laten we verder gaan.

Het hoogst haalbare doel van de omschrijving van een organisatie is dus de situatie op een bepaald moment mbv de beschikbare feiten op dat moment vanuit een vooraf gekozen perspectief. Dichterbij de werkelijkheid kun je niet komen.

Omschrijving
In zijn algemeenheid bestaat een organisatie uit meer dan één object. Dat kan een mens zijn, maar ook een dier. Het is in ieder geval een levend wezen. Een organisatie is in essentie de verbinding van deze elementen. Dit is namelijk hetgeen wat hun bind. Dat kan een doel zijn, maar ook een situatie of een wens. Er kunnen overigens meerdere verbintenissen tegelijkertijd zijn die de losse elementen op dat moment verbinden.

Toevoeging
Andere vraag, waarom zou je concept organisatie willen beschrijven? Om daarmee aan te tonen dat het bestaat, of om er iets mee te doen? Het antwoord op deze laatste vraag zal de toetsing van de beschrijving zijn. In normaal Nederlands, de beschrijving zal kloppen als je ermee de vraag kan beantwoorden wat je met de omschrijving wilt gaan doen.

Samenvattend, het doel van de omschrijving bepaald of een omschrijving van een organisatie klopt. En dan is het ook nog eens alleen maar geldig op een bepaald moment in tijd. Ergo, een eenduidige omschrijving voor een organisatie bestaat dus niet.

Hadden ze daar nu die 42 kantjes voor nodig?

Zo! Einde frustratie en ik ga weer verder met leren. “Organisation Theory”

<frustratie modus uit>

Update: Ik dacht dat “Organisatie Wetenschappen” moeilijk kon doen. Nou, we hebben een winnaar! “Organisation Theory” kan het nog moeilijker benaderen. *Aargghh…*

Wat goed is, komt snel. En zeg in het

geval van YouTube maar gerust razendsnel. De video-site is niet meer

uit het dagelijks leven weg te denken, maar bestond 2,5 jaar geleden

nog niet eens. Een video over de geschiedenis van YouTube, of hoe drie

ondernemers in een jaar de wereld veranderden.

(lees verder)

Ik heb het verhaal van YouTube altijd al bijzonder gevonden. Met name de impact en de snelheid verbazen mij ten zeerste. Kun je nagaan wat er van allemaal eigenlijk op globlal scale mogelijk wordt. Daar kun je best een paar doom-senario's over opzetten.

Een mogelijk idee voor de toekomst: Kijk hier , huiver en denk na! Vergeet niet dat dit filmpje al een paar jaar oud is. Het is uit 2003 als ik mij niet vergis. De namen van de bedrijven zijn anders geworden, maar het soort bedrijven niet. Ik werd er stil van.

Mocht je nu denken, wat schrijft die Kees de laatste tijd weinig dan klopt dat. Kees is aan de hyves. Et tu, Brute? Ja, ook ik. Dus daar stamp tegenwoordig al mijn persoonlijke verhaaltjes op.

Mijn hyves: http://keesd.hyves.nl En als je mijn vriendje bent, dan zie je net even iets meer. Heel Nederland zit aan de hyves dus ik wilde het wel eens zien. En ondanks wat iedereen er over zegt, is hyves best leuk. Een snellere manier om mensen te ontmoeten is er niet kan ik nu uit ervaring vertellen En ipv mensen te googlen, kun je mensen nu ook "hyves'en" En wees verbaasd hoeveel mensen je vind!

We hyven!

[[image:logo.gif::right:0]]…tot de opleiding als nummer 119 voor dit jaar.' ja, Ja, JA!!! Een lang gekoesterde wens is gisteren in vervulling gegaan. Ik ga bedrijfskunde studeren aan de Universiteit.

Ik heb nog getwijfeld of ik Nyenrode of de Erasmus moest kiezen, maar de kortere reistijd, het goed aangeschreven staan en het feit dat de Erasmus een jaar korter is, heeft mijn keuze op de RSM (Rotterdam School of Management) laten vallen. De RSM is de bedrijfskunde-tak van de Erasmus universiteit.

Het ontspannende intake gesprek duurde 45 minuten en na ongeveer 30 minuten waren de directeur en de programma manager er over uit. Ik was aangenomen. En ja, het is ze gelukt om mij van mijn slag te brengen. Zo vaak komt dat niet voor, maar het is ze gelukt. Het drong namelijk helemaal niet tot mij door toen ze vertelde dat ik aangenomen was. Ik antwoordde met: 'Heu, moet u daar niet nog over vergaderen, bespreken of de tijd voor nemen? Beslist u dat hier en nu?'. Jawel, vertelde de directeur, u bent zojuist toegelaten.

Het was namelijk zo dat er meer kandidaten dan plaatsen waren. Dit was mij al uitdrukkelijk van te voren verteld. Mijn gesprek was om 10:00 dus de mensen na mij kwamen, komen zo-ie-zo op de lijst voor volgend jaar. Volgens mijn broer heb ik dan ook verschrikkelijk veel geluk gehad. Zelf wijd ik het natuurlijk aan mijn fantastische HBO cijferlijst, mijn indrukwekkende CV en mijn innemende voorkomen *ahum* EN ja, ok ok ok, ook aan een klein beetje geluk. Maar hé, een mens heeft soms ook een beetje geluk nodig in zijn leven.

Ik ben dus nummer 119 van de 119 studenten die voor dit jaar worden toegelaten. Last but not least dus. YES! Ik moet alleen nog een beetje statistiek (SPSS) en marketing/strategie inhalen in de komende week voordat de lessen beginnen, maar als dat alles is, dan overleef ik dat wel.

De komende twee jaar ga ik ontdekken of de aansluiting van de HBO met de universiteit een beetje te doen is. Het concept vrije tijd beschouw ik nu even als een theoretisch gegeven wat ingepland dient te worden. De komende tijd ga ik er dus achter komen of ik nog een beetje slim ben en hard kan werken.

Zij die gaan studeren groeten u.

Neem even 7 minuten de tijd om dit filmpje te bekijken

Enkele citaten:

• Moslima: 'Waarom heeft u ons beledigd?' Teeuwen: 'Omdat ik dat grappig vond.'
• Teeuwen: 'Ik beledig niet zo veel, jullie zijn maar met zijn drieen. En jullie hebben steun aan elkaar, jullie kunnen het samen verwerken.'
• Teeuwen: 'Alles wat enige status heeft, heeft namelijk ook een vorm van macht. En die macht moet gereduculiceerd kunnen worden. Als dat niet meer kan, dan krijg je enge toestanden, een dictatuur of zoiets en daarom moet dat gebeuren.'
• Teeuwen: 'Ik vind dat je het recht moet kunnen hebben om te kunnen beledingen. Ik vind dat je een mening moet kunnen hebben en mijn mening is voor sommige mensen beledigend. Mag je daarom geen mening meer hebben? En voor sommige mensen is een belediging een waarheid die ze liever niet willen horen. En dat zou dan betekeken: 'Oh, nou dan mogen we daar niet over praten want het is beledigend" Dat is multi-interpretabel.'
• Teeuwen: 'Een belediging kan ook heel erg grappig zijn. Er is een grens voor beledigen, die grens ligt bij geweld. De mensen kiezen er zelf voor of ze er iets van aantrekken.'
• Teeuwen: 'Jullie doen net alsof gevoeligheid en beledigheid een voorrecht voor gelovigen is. Iedereen wordt wel eens beledigd, maar daar ontwikkel je in deze samenleving een schild voor.'
• Teeuwen: 'Gelovigen hebben de neiging een monopolie op de waarheid te hebben.'

Leuke discussie, vooral de laatste zin over de waarheid vind ik erg sterk. De moslima's willen gehoord worden, Teeuwen wil een maatschappij zonder spanning. Onderaan de streep, dit is gewoon humor.

Een reactie die op de site te lezen is: "Ze EISEN respect, maar zelf minachten ze alles…". Helaas moet ik die conclusie ook trekken. Als je de tijd hebt, lees dan de rest van de reacties op de site, er staan best leuke tussen.

Op de computer van zijn moeder! Huilend van het lachen hingen we bij ons thuis over de televisie en gierend van de oranjepret lazen we elkaar het krantenbericht voor de tiende keer voor. Dat de schat op Wikipedia een beetje zijn eigen geschiedenis zat bij te vijlen was tot daar aan toe, maar dat hij het op de computer van zijn moeder had gedaan. Dan ben je toch echt een tweedehands trut. Een mietje van de bovenste plank. De computer van zijn moeder!!! De moeder die ooit nog een persbericht liet uitgaan dat haar zoon geen homo was. (lees verder)

Briljant! Kijk, da's een leuke manier om het weekend te beginnen. Daarom vind ik Youp dus zo leuk

[[image:rotterdam322323_jp_2145161c.jpg::right:0]]

ROTTERDAM – Rotterdammers moeten verschrikt hebben opgekeken, toen ze donderdagmiddag een volle touringcar zagen drijven in de Maas.

Gelukkig geen busdrama, maar de nieuwste toeristenattractie in de Maasstad: Splastours. Het spektakel van de nieuwe attractie zit hem in het staartje; met een plons rijdt een amfibiebus, het vervoermiddel van de Splashtours, de Maas in. (telegraaf.nl)

Dit is kick! Zo, die komt op het lijstje. Dat is wel heel leuk om te doen. Is weer eens wat anders dan een avondje naar de film. Binnenkort gaan we ook abseilen van de euromast. Dat lijkt mij ook een hele stoere ervaring.

Naakte modellen die door een modderig polderlandschap naar Batavia Stad marcheren; dit is te zien in een spotje dat op prime time op de publieke netten verschijnt. Het reclamefilmpje moet de outlet in Lelystad meer klandizie bezorgen. (zibb.nl)

Hier schijnen dus mensen over te vallen, maar zo shockin' is dit toch niet? Het is niet sexueel, geen soft-porno, ze zijn alleen naakt. Het zijn mooie stijlvolle dames die naar een winkel gaan. Of dit de manier is om meer klanten te krijgen weet ik niet, maar dat is een andere discussie. Ik vind het trouwens wel heel erg mooi op film gezet.

SMS Kees naar vrouw: Ik weet natuurlijk niet of je plannen voor vanavond hebt, maar technisch gezien is het mogelijk om samen bij mij film te kijken. K.

SMS terug van vrouw: Avond lijkt me een goed plan. Verras me maar qua activiteit!

SMS Kees naar vrouw: Voorkeur voor een tijd?

SMS terug van vrouw: Uurtje of 8.

Ok en toen schoot ik gisteren dus in de paniek. ‘Verras me maar!’ Dat is ongeveer net zoiets als: ‘Doe eens spontaan’. Ja, dan sta je daar met je goede gedrag. Een activiteit vanaf zondagavond 20:00, succes! Er vallen dan nogal wat mogelijkheden af.

Als het even kan is het natuurlijk erg leuk en gezellig als je met elkaar kunt praten, dus een bioscoop valt af. En een film is een wel erg voor de hand liggende keuze. Na achten, dus een diner zit er ook niet in. Hmmm… een wandeling over het strand. Leuk dat wel, maar niet echt een winnaar qua originaliteit. Een café opzoeken kan, maar op zondagavond?

Samen op de motor en dan de zonsondergang tegemoet rijden. Ook leuk, maar dat kan altijd nog. Ahhhh… stress. Het Omniversum in Den Haag? Ja, maar dat is weer te film-achtig. De kunst-hal in Rotterdam? Shit geen opening op zondag avond, denk, denk, denk. Oplossingen Kees, denk in oplossingen.

Madurodam in Den Haag. Ja, dat is het! Dan kun je ergens over praten en met elkaar praten. Het is leuk, je kunt je ervaringen uitwisselen over de gebouwen en dingen die je ziet. En, ja ja, in de maand augustus is er een multimedia, laser en licht show om 22:00. KIJK! Dat is mooi. Beginnen we als het nog licht is, lopen we rustig de route, praten wat, gaan we samen de zonsondergang in en als toetje nog de licht-geluid-laser show.

Aldus geschiedde en we stonden op zondagavond in madurodam. Het grootste verschil van madurodam nu met een paar jaar geleden is dat commercie heeft toegeslagen. Nog net niet op ieder gebouw, maar wel op heel veel gebouwen is er reclame te vinden van Nederlandse bedrijven. Maar ja, dat is natuurlijk wel een afspiegeling van de werkelijkheid. En daar draait het om in madurodam. De gebouwen, kerken en fabrieken zijn allemaal erg mooi om te zien. Het enige wat eigenlijk niet klopte was de rijksweg. De auto’s reden namelijk.

Die multimedia show is leuk. Iedereen krijgt een radiootje waar de muziek op uitgezonden wordt die bij de show hoort. Briljant! Dus geen geluidsoverlast en iedereen heeft goed geluid. De lasershow was leuk en het blijft mooi om naar te kijken. Madurodam is leuk en het was voor ons beiden al weer een paar jaar geleden. Voor de kijkers thuis, het is bevallen en ik heb punten gescoord.

Er is nu één nadeel, de volgende keer verwacht ze natuurlijk weer iets verrassends. Misschien heb ik het mij zoals gewoonlijk het weer eens moeilijk gemaakt. Sommige dingen leer ik ook nooit.

hu·we·lijk (het ~, ~en)
1 wettelijk geregelde verbintenis tot het samenleven van twee personen
=> echtverbintenis, echtvereniging, huwelijksband, matrimonium
2 huwelijkssluiting
3 het samenleven van twee personen volgens het huwelijksrecht
=> de /echtelijke/gehuwde/huwelijkse/ staat

Gisteren zijn Axel en Maaike getrouwd. Twee goede vrienden van mij die elkaar niet meer gaan loslaten. Gisteren heeft mij opnieuw doen nadenken over het huwelijk. Het huwelijk is een mooi iets. Veel mensen vergeten al weer snel waarvoor het huwelijk staat of beseffen de volledigheid en impact ervan niet. Een huwelijk is het resultaat van onvoorwaardelijke liefde en niet anders. En dat is ook liefde als het even niet meer zo goed gaat of als je een slecht jaar achter de rug hebt.

Tijdens de huwelijks dienst worden er mooie woorden gezegd en worden er grote beloftes gedaan. Nu kan ik best begrijpen dat je die beloftes van tijd tot tijd wilt vergeten. Ik bedoel, soms zijn deze beloftes helemaal niet praktisch in je leven op dat moment. En soms zie je het allemaal helemaal niet meer zitten en droom je van het groene gras aan de overkant. Maar ook door die dalen wordt er onvoorwaardelijke liefde verwacht en dat maakt een huwelijk tot een huwelijk. Dit zal ook vast de reden zijn van het vieren van je huwelijksdag. Samen opnieuw de trouwbelofte doornemen en tegen elkaar zeggen, oh ja dat was het, we waren het bijna weer vergeten.

Er gaan veel huwelijken stuk, helaas maar wel een feit. Dan vraag ik mij altijd af, hoe kan dat? Hebben deze mensen te snel ja gezegd? Was het te vroeg om te trouwen? Blijken er later dingen boven water te komen die echt onoplosbaar zijn, de zogenaamde deal-breakers. Hij wil kinderen en zij niet bijvoorbeeld. Misschien vechten mensen er niet echt meer voor en gooien ze veel sneller het bijltje erbij neer dan de generatie voor ons. Ben je na 15 jaar huwelijk echt op elkaar uitgekeken? Of snappen die mensen het concept onvoorwaardelijke liefde niet?

Natuurlijk veranderen mensen en natuurlijk veranderd de ander, maar dat hoort bij het concept mens. Vergeven hoort ook bij de liefde en liefde is de ander nemen zoals die is en niet zoals je die hebben wilt. Een meditatie die ik ergens las: “Veel mensen beginnen een relatie met de gedachten wat ze eruit kunnen halen in plaats van wat ze erin kunnen stoppen.” Zou dat het zijn, dat de relatie soms wederzijdse zelfbevrediging is? Als jij dit voor mij doet, dan doe ik dit voor jouw. Niet omdat ik dat echt voor je over hebt, maar omdat we deze ruilhandel stilzwijgend afgesproken hebben en ik zo krijg wat ik hebben wil.

Maar ondanks alles heb ik een zwak voor het huwelijk, ik vind het een mooi iets. Natuurlijk hoop ik zelf ook te trouwen want ondanks dat ik er een uitgesproken mening over heb, heb ik natuurlijk geen enkel recht van spreken. Het trouwen-concept moet mij nog gebeuren. En wellicht is het wel zo dat als ik getrouwd zou zijn dat ik ditzelfde stukje HEEL anders geschreven zou hebben omdat ik dan geen naïeve romanticus meer ben. Maar hé, laat mij tot die tijd dan maar dromen van het perfecte huwelijk.

Want wat ik gisteren gezien heb heeft mij erg geraakt. Het knetterde gewoon van verliefdheid tussen die twee. Alle aanwezige vrouwen ging spontaan en volgas de tranen in en eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik ook een brok in mijn keel kreeg. Het was gewoon puur, mooi, oprecht en onvoorwaardelijk. Natuurlijk weet iedereen dat ze elkaar van tijd tot tijd de tent uit vechten. Maar onderaan de streep, wat er ook gebeurd, kiezen ze toch weer voor elkaar. En dat is onvoorwaardelijke liefde.

Axel en Maaike, vanuit deze plaats wens ik jullie een gezond, gezellig en mooi leven samen toe. Het is jullie gegund.